اثر ترکیب جدید از دسته فنانترولین پالادیومی بر رده سلولی سرطانی لوسمی میلوییدی مزمن انسانی562 K

  زمینه: با توجه به شیوع سرطان و سمیت سیس پلاتین، تلاش بر این است که ترکیب­های جدید در جهت سرکوب تومور و همراه با سمیت کم ­ تر باشند. لذا ترکیب­های پالادیومی توانایی القای مرگ سلولی و سرکوب تومور و سمیت کم ­ تری نسبت به ترکیب­های پلاتینی دارند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین خاصیت ضدسرطانی ترکیب جدید پالادیومی  [2- فورانیل 1- ایمیدیازو (1،10 فنانترولین پالادیوم) نیترات]  و مکانیسم مرگ سلولی القا شده توسط آن در رده سلول سرطانی لوسمی میلوییدی مزمن انسانی 562 K انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی در سال 1393 در آزمایشگاه ماکرومولکول ­ های حیاتی دانشگاه خوارزمی انجام شد. سلول­های سرطانی 562 K در محیط کشت آرپی­ام­آی- 1640 درون پلیت کشت داده و با غلظت­های مختلف ترکیب پالادیومی به مدت 24 و 48 ساعت تیمار شدند. درصد بقای سلول­ها توسط آزمون رنگ­سنجی تترازولیوم و نوع مرگ سلولی القا شده با این ترکیب پالادیومی توسط آزمون فلوسایتومتری و کیت انکسین و پروپیدیوم یداید بررسی شد.   یافته­ها: آزمون بقای سلولی میزان 50 Cc (غلظتی از ترکیب که 50 درصد مرگ را در سلول­های سرطانی القا می­کند) ترکیب پالادیومی را برای این رده سلولی در مدت زمان 24 و 48 ساعت به ترتیب 95 و 86 میکرومولار نشان داد. نتایج آنتی­بادی انکسین V نشان داد که مرگ القا شده توسط این ترکیب پالادیومی از نوع مرگ برنامه­ریزی شده سلولی بود.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد این ترکیب پالادیومی و ترکیب­­­هایی از این خانواده می­توانند در آینده­ای نزدیک به عنوان داروی جدید در درمان سرطان در نظر گرفته شوند.